foto's: js 1984
vrijdag 15 april 2011
De Kluis Valkenburg
Dichter bij huis is er een plek met een korter verleden, maar met een zelfde sereniteit, kalmte en devote plaats in de natuur.
Boven op de Sjaelsberg, bij Schin op Geul, ligt De Kluis, een hermitage waar vele kluizenaars hebben gebeden en geleefd. De kluizenaarswoning met simpel kapelletje ligt bovenop een heuvel temidden van machtige oude loofbomen.. Aan de voet van de heuvel meandert de Geul voorlangs de drie kastelen Gen Hoes, Schaloen en Oost. En vanuit de verte kijken de holle gaten van de ruine op de Heunsberg toe.
De Kluis is door een van de heren van Schaloen gebouwd en geschonken aan een dolende prediker;
wat heiligheid in de buurt van het kasteel leek hem een prettige bijkomstigheid van deze goede daad.
De kluis werd gaandeweg een pelgrimsoord.
Enkele kluizenaars werden beroemd vanwege hun kennis van de natuur en de geneeskruiden.
Na de dood van de laatste heremiet raakte de Kluis in verval.
Maar sinds 1975 is de restauratie aangepakt en is het gebouwtje weer in volle glorie hersteld.
Ook de bedevaartsgang naar de Kluis is weer in ere hersteld: de Sjaelsbergergank is ieder jaar een hoogtepunt in de volksdevotie.
Een bezoek is, buiten het toeristenseizoen, zeer de moeite waard.
De simpele maar oprechte sfeer van het kapelletje en de immense natuur rond die plek zijn weldadig rustgevend.
Mijn vader heeft de tekening gemaakt.
vrijdag 1 april 2011
poezie bij De Kluis
Ermitage De Kluis
Dit bos
was zijn kerk
het Geuldal
zijn brevier
Hij bad voor elk
maar voor wie hem voedde
beetje meer
Zijn hoofd
sliep op steen
zo hield hij dromen ver
en onder bogen van bomen
zijn mergelcalvarie.
Iemand die zo leeft
is wonder en legende
helpt soldaten aan een vluchtweg
bidt de wonden weg.
Zelfs als je niet gelooft
is het waar.
Lopen naar de Kluis:
frambozen te over
en schelpen te grabbel
naast het mergelpad.
Santiago de Compostella
op kleine leest geschoeid.
© js 150606
Abonneren op:
Posts (Atom)